Nauczeni doświadczeniem, że lepiej iść wcześniej rano, zanim Słońce wstanie na dobre pobudka nastawiona była na 6 rano. Śniadanie, pakowanie i o 7 staliśmy już na przystanku. Niestety ani Agnieszki, ani mój urok tym razem nie zadziałał. Nie udało się złapać "stopa" (może dlatego, ze o tej godzinie prawie nic nie jeździło ? ) i musieliśmy jechać autobusem. 7:20 wsiedliśmy w autobus i udaliśmy się w kierunku Ustroń - Czantoria.
8:00 byliśmy na miejscu i ruszyliśmy w kierunku szczytu. Fajne uczucie ruszać na górę, kiedy wszystko pozamykane, cisza spokój, nawet kolejka nie chodziła. Za drogę podejścia wybraliśmy drogę pod kolejką.
Oj umęczyliśmy się co nie miara, podejście jest straszliwe. 3/4 trasy noga za noga ciągnęliśmy w górę, chociaż nie było najprzyjemniej. Po tym fragmencie odbiliśmy w lewo na jakąś drogę techniczną dla samochodów i szliśmy dalej już nieco bardziej płaskim odcinkiem. Jak się później okazało droga prowadziła do stoku narciarskiego, który również dość mocno nas zmęczył :) Było ciężko !
Na szczycie krótki odpoczynek, napojenie, fotka i można ruszać dalej.
Droga na Wielką Czantorię była już nieco bardziej zaludniona (poprzedni odcinek był pusty). Wiodła przez las, więc chwila odpoczynku od Słoneczka :)
Chwila moment i byliśmy już na górze. Chwila na przemyślenia, napojenie i foteczki, a także na Kofolę w Czeskim sklepie ! :) Szybkie spojrzenie na mapę i można wędrować dalej !
Trochę drogi później - chyba ze 2 godziny dotarliśmy na Soszów. Znowu uwielbiana przez Agnieszkę konserwa, która jak widać po minie smakuje równie dobrze jak na poprzedniej wyprawie.
Chwila czasu dla fotoreporterów !
Był też czas na grzech ! Nigdy nie piłem w górach, jednak to piwko z sokiem mówiło do mnie, prosiło mnie, błagało. Wybaczcie więc tą słabość, ale Ja też człowiek :D
Pojedli, wypili i w drogę ! Na Wielki Stożek,
Na Wielkim Stożku przyszedł czas na analizę sytuacji. Mieliśmy już jakieś 7 godzin wędrówki w pełnym Słońcu. Szybki rzut oka na pogodę zapowiadał znowu załamanie i mocne opady deszczu. Mieliśmy iść na Kubalonkę, ale znowu wygrał zdrowy rozsądek i postanowiliśmy zejść zielonym szlakiem do Wisły Głębce, a stamtąd udać się do domu. Nie dobrze się poddawać, ale jak się później okazało, była to dobra decyzja, pogoda sprawdziła się co do sekundy.
Zejście wcale nie było takie proste. Żwirowa droga, po której bardzo łatwo było zjechać. Trzeba się było pilnować. Po drodze znalazłem takiego oto małego grzybka :)
Napotkaliśmy jakąś budowaną drogę, która fajnie komponowała się w krajobraz. Mam nadzieję, że nie pokryją jej asfaltem ! :)
Zeszliśmy na dół, szybki look na mapę mówi nam, że jesteśmy w części Wisły zwanej Głębce (?). Ok, musi być tutaj jakiś autobus ..... owszem, był, 2 godziny temu. .... hmm, idzie burza, do domu jakieś 2 godziny, nie jest fajnie ;) Ale idziemy ;) Po drodze mijamy małą skocznię treningową.
Urokliwy most, przed którym trzeba skręcić w te krzaki po prawej i tam jest szlak, który prowadzi do czarnego szlaku ! :) Pamiętajcie, bo my poszliśmy prosto i trzeba się było wracać ;)
Szlak prowadził dziurami, które chyba mało kto odwiedza. Przeszliśmy przez mały dworzec, kawałkiem drogi na Istebną, by następnie wejść w osiedle, skąd polami w las i tym lasem aż do Malinki.
Momentami trawa sięgała do pasa, co sugerowało, że nikt tamtędy nie chodzi. Jagody były ogrooomne, ale już nie mieliśmy siły ich zbierać ! :)
Na końcu spotkaliśmy przemiła Babcię, która stwierdziła, że gratuluje nam sił, żeby przejść taki kawał drogi. Pogawędziliśmy o pogodzie, jagodach i poszliśmy do domku. Ha, poszliśmy.... ponad 4 km szliśmy i nikt ! nie chciał się zatrzymać, a autobus za 40 minut :)
Doszliśmy do domu, jak dwa cienie. Jeszcze jedno podejście, jedno wzniesienie i byliśmy w domu. Piękna przygoda. Prysznic, zmiana ciuchów i na ogródek na kolację ! Cycki z kuraka i pomidorki z ogórkiem .. mmm ;)
PODSUMOWANIE:
CZAS: 10,5 h + 0,5 h busem
DYSTANS: 27 km + 14 km busem
KOSZT: 12 zł bilety na autobus, 6 zł browar z sokiem na Soszowie :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz